چهار طبقه| رویترز درباره «گنبد طلایی» آمریکا روشنگری می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، طبق گزارش اخیر دولت ایالات متحده، یک لایه ماهواره‌ای و سه لایه زمینی است و ۱۱ باتری کوتاه‌برد در سراسر سرزمین اصلی ایالات متحده، آلاسکا و هاوایی مستقر شده‌اند.

این نمایش که هفته گذشته به ۳۰۰۰ پیمانکار دفاعی در هانتسویل، آلاباما ارائه شد، شعار «سریع برو، بزرگ فکر کن!» را بر خود دارد و پیچیدگی بی‌سابقه طراحی این سیستم را آشکار می‌کند، سیستمی که با ضرب‌الاجل اجرایی ۲۰۲۸ که توسط خود ترامپ تعیین شده است، روبروست.

هزینه این پروژه ۱۷۵ میلیارد دلار تخمین زده شده است، اما این ارائه نشان داد که طرح اولیه هنوز مشخص نیست و تعداد نهایی پرتابگرها، موشک‌های رهگیر، ایستگاه‌های کنترل زمینی و سایت‌های پرتاب مورد نیاز برای این سیستم هنوز مشخص نشده است. یک مقام آمریکایی گفت که بودجه موجود است، اما هزینه نهایی هنوز مشخص نیست. تاکنون، کنگره ۲۵ میلیارد دلار برای این پروژه در لایحه مالیات و هزینه‌ها که ترامپ در ژوئیه گذشته امضا کرد، اختصاص داده است و کاخ سفید درخواست ۴۵.۳ میلیارد دلار اضافی در بودجه ۲۰۲۶ کرده است.

این پروژه از سامانه گنبد آهنین اسرائیل الهام گرفته شده است، اما به دلیل منطقه جغرافیایی وسیعی که باید محافظت شود و تنوع تهدیداتی که با آن مقابله خواهد شد، بسیار بزرگتر خواهد بود. طبق این ارائه، این سامانه علاوه بر سه لایه زمینی که موشک‌های رهگیر، سیستم‌های راداری پیشرفته و احتمالاً سلاح‌های لیزری را در خود جای داده است، از یک لایه فضایی برای سنجش، ردیابی، هشدار اولیه و دفاع موشکی تشکیل شده است.

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های این ارائه، طرحی برای ایجاد یک میدان موشکی بزرگ در غرب میانه بود که موشک‌های رهگیر نسل بعدی لاکهید مارتین را در خود جای می‌دهد و در سطح بالایی در کنار سیستم‌های THAAD و Aegis این شرکت فعالیت خواهد کرد. موشک NGI نسخه ارتقا یافته شبکه دفاع موشکی Midcourse است که در حال حاضر سپر اصلی محافظت از ایالات متحده در برابر موشک‌های بالستیک قاره‌پیما را تشکیل می‌دهد.

ایالات متحده در حال حاضر سایت‌های پرتاب GMD را در جنوب کالیفرنیا و آلاسکا اداره می‌کند، در حالی که طرح جدید، سایت سومی را در غرب میانه برای مقابله با تهدیدات بیشتر اضافه می‌کند. با این حال، در این ارائه به چالش‌های فنی، از جمله تأخیر‌های ارتباطی در سراسر «زنجیره کشتار» سیستم‌ها نیز اشاره شده است.

پنتاگون اعلام کرد که در حال جمع‌آوری اطلاعات از صنعت، دانشگاه‌ها، آزمایشگاه‌های ملی و سایر سازمان‌های دولتی برای پشتیبانی از این پروژه است، اما اعلام جزئیات بیشتر را خیلی زود دانست.

این سیستم با استقرار موشک‌های رهگیر در فضا که قادر به نابودی سریع‌تر موشک‌ها هستند، قصد دارد موشک‌ها را در طول «مرحله تقویت» آنها، یعنی در طول صعود آهسته و قابل پیش‌بینی‌شان از جو، رهگیری کند. در این ارائه اشاره شده است که ایالات متحده پیش از این موشک‌های رهگیر و وسایل نقلیه بازگشت به جو را توسعه داده است، اما هنوز وسیله‌ای نساخته است که بتواند در حین هدف قرار دادن موشک دشمن، گرمای ورود مجدد را تحمل کند.

«لایه پایین‌تر» یا «دفاع منطقه‌ای محدود» بر رادار‌های جدید، سیستم‌های موجود مانند پاتریوت و یک پلتفرم پرتاب یکپارچه برای پرتاب موشک‌های رهگیر فعلی و آینده علیه تهدیدات مختلف متکی خواهد بود. این سیستم‌ها ماژولار و قابل حمل خواهند بود و به آنها امکان می‌دهند بدون تکیه بر مکان‌های استقرار ثابت، به سرعت در مناطق عملیاتی متعدد مستقر شوند.

طبق تفاهم‌نامه‌ای که توسط پیت هگزت، وزیر دفاع، امضا شده است، ژنرال مایکل گاتلین از نیروی فضایی ایالات متحده اخیراً برای رهبری این پروژه منصوب شده است و به او ۳۰ روز فرصت داده شده تا یک گروه کاری تشکیل دهد، ۶۰ روز برای ارائه طرح اولیه سیستم و ۱۲۰ روز برای ارائه طرح کامل اجرایی، شامل جزئیات ماهواره‌ها و ایستگاه‌های کنترل زمینی، مهلت داده شده است.

منبع: رویترز